Dai ni doa

بسم الله الرحمن الرحيم

وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُوا أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا

Agar ye sagla ehna nafs par zulm kido hoi, ane tamara nazdeek aawi ne Khuda ne istighfar kare, ane Rasul ehna waaste istighfar kare, to ye sagla Khuda Ta’ala ne tawwaabe raheem paraamse.

(Surat al-Nisa’: 64)

Ramadan al Mu’azzam na sabaqo ma, Syedna Taher Fakhruddin TUS ye doa ni ahammiyat nu bayan farmayu. Syedna ye Mohammad al Baqir Imam AS ni zikr farmawi ke Imam AS ye irshad farmayu ke tatawwo’ ni namaaz na karta farizat ni namaaz na baad doa karwu ziyada afdal chhe. Syedna ye ek riwayat bayan kidi ke Jafar al Sadiq Imam AS ne koi ye poochu ke masjid ma 2 shakhs hoi, ek je Qur’an parhe ane ek je doa kare chhe, to konu amal afzal chhe? Baqir Imam ye farmayu ke bewe ma ghanu sawaab chhe. Wo shakhs ye paachu poochu ke ziyada afzal su chhe? To Imam ye farmayu ke doa.

Syedna Fakhruddin ye farmayu ke mumin ni sagli doa sunaai chhe. Mumin ni doa ni itni qadr chhe ke agar Allah Ta’ala ni hikmat ma em hoi ke aa dunya ma jawab na mile, to aakherat ma to ehni doa no jawaab milsej.

Dai ni doa no laa qeemat chhe. “Dai” ni lafzi maa’na su ke doa na karnaar. Syedna Mohammad Burhanuddin RA wasila ma ghani waar farmawta tha “Mein tamara waaste doa karu chhu ye ehsaan nathi, balke ye to maara upar farz chhe.” Ye doa karnar Dai ni doa apna waaste laa qeemat khazano chhe.

Qur’an zikr kare chhe ke je maghferat talab karta hohi, to istighfar karnar ni doa na saathe jo Rasulullah SA ehna waaste doa kare, to Khuda ehne maghferat si nawaazi dese. Maaf kari dese. Khuda Ta’ala na ‘adal no muqtada ye chhe ke Rasulullah na zaman pachhi bhi mumineen ne Rasulullah ni doa ni barakat mile. Har zaman ma, Rasulullah na waaris Imam-uz-zaman AS mumineen waaste doa kare chhe. Mumineen waaste istighfar kare chhe. Imam na istitaar na nazdeek, Dai mumineen waaste doa ane istighfar kare chhe.

Shehrullah al Mu’azzam ma, ane khaassatan Lailatul Qadr ma Syedna ye apan mumineen waaste ghani doaao kidi. Lailatul Qadr na wasila ma, Syedna ye mashriq ane maghrib ma, dunya na kona kona ma sagla mumineen waaste doa farmawi, je sagla ye haqq ni dawat ne jawab dido chhe. “Mein ye sagla waaste rehmat talab karwane aayo chhu” em Syedna ye adaa farmayu.

Syedna ni doa ni je ikhlas si talaqqi kare, ehna waaste ye doa ek laa qeemat ne’mat chhe. Mumin ni doa apna awliya kiraam na wasila si sunaai jaai, to Khuda na wali, Imam-uz-zaman na Dai apna waaste doa kare, ehno kitno asar! Ehni doa ni quwwat nu su poochwu.

Rasulullah ni doa jem 1400 waras pehla mumineen waaste laa qeemat thi, yej misal aaje Mumineen waaste Syedna ni doa ek laa qeemat khazano chhe. Syedna ni doa si apna gunaho maaf thai jaai chhe ane ummeedo tamaam thaai chhe. Ye ne’mat waaste hame shukr arz karye chhe. Ane Maulana ye hamne Lailatul Qadr ma aapna wasila ane doa ma shaamil kida ehna waaste shukr arz karye chhe.

Allah Ta’ala apne taufeeq ‘ataa kare ke ye doa ni apan ikhlas ane shukr na saathe talaqqi karye. Allah Ta’ala Syedna TUS ne hamesha apan mumineen waaste ane apna farzando waaste doa karnaar qiyaamat na din lag baaqi raakhe.